بررسی کامل و جامع اصطلاحات دوربین مداربسته

هنگام خرید دوربین مداربسته دانستن اصطلاحات آن از اهمیت بالایی برخوردار است. این اصطلاحات از این جهت اهمیت دارند، زیرا به کاربران کمک می‌کند تا با ویژگی‌ها، قابلیت‌ها و محدودیت‌های سیستم‌های نظارتی مورد نظر آشنا شوند و بهترین انتخاب را متناسب با نیازهای خود انجام دهند. برای مثال، آگاهی از مفاهیمی مانند رزولوشن، زاویه دید، دید در شب یا نوع ذخیره‌ سازی (DVR/NVR) می‌تواند در بهبود امنیت محیط و بهینه‌ سازی هزینه‌ها مؤثر باشد.

همچنین، درک این اصطلاحات در هنگام نصب، تنظیمات و رفع مشکلات سیستم، ارتباط بهتر با کارشناسان فنی را امکان‌ پذیر می‌کند و بهره‌وری بیشتری از دوربین‌ها فراهم می‌سازد. در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی برسی کامل و جامع اصطلاحات دوربین مدار بسته بپردازیم. پس برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با ما همراه شوید.

رزولوشن تصویر در دوربین‌های مداربسته: مفهوم و انواع

دوربین‌های مداربسته بسته به نوع و مدل خود، انواع مختلفی از رزولوشن‌های تصویر را ارائه می‌دهند که هرکدام کیفیت و کاربرد متفاوتی دارند. در ادامه به بررسی رایج‌ترین رزولوشن‌ها می‌پردازیم:

رزولوشن 720p (HD)

این نوع رزولوشن با ابعاد 1280 × 720p پیکسل شناخته می‌شود و به آن HD (High Definition) می‌گویند. تصاویر ضبط‌ شده با این رزولوشن از کیفیت قابل‌ قبولی برخوردارند و جزئیات را به‌ طور مناسب نمایش می‌دهند. دوربین‌های با رزولوشن 720p برای محیط‌های کوچک یا کاربری‌های عمومی که نیاز به وضوح فوق‌ العاده ندارند، مناسب هستند.

رزولوشن 1080p (Full HD)

با ابعاد 1920 × 1080 پیکسل، این نوع رزولوشن به عنوان Full HD شناخته می‌شود. تصاویر ضبط‌ شده با این کیفیت، وضوح بیشتری نسبت به HD دارند و برای محیط‌هایی که نیاز به تشخیص دقیق‌تر جزئیات، مانند پلاک خودرو یا چهره افراد، دارند بسیار مناسب است. همچنین این رزولوشن انتخاب خوبی برای مصارف خانگی یا تجاری با بودجه متوسط است.

رزولوشن 1440p (2K)

این رزولوشن با ابعاد 2560 × 1440 پیکسل شناخته می‌شود و در مقایسه با Full HD، وضوح به‌ مراتب بیشتری ارائه می‌دهد. دوربین‌های با رزولوشن 2K می‌توانند جزئیات دقیق‌تری را در تصاویر ضبط کنند و برای محیط‌هایی که نیاز به نظارت پیشرفته‌تر دارند، مانند مراکز صنعتی، بانک‌ها یا ساختمان‌های بزرگ، ایده‌آل هستند.

رزولوشن 2160p (4K یا Ultra HD)

رزولوشن 4K، با ابعاد 3840 × 2160 پیکسل، بالاترین کیفیت تصویر را در میان رزولوشن‌های متداول ارائه می‌دهد و به آن Ultra HD نیز گفته می‌شود. این رزولوشن امکان مشاهده کوچک‌ترین جزئیات را فراهم می‌کند و برای کاربری‌های حرفه‌ای مانند نظارت بر مراکز حساس، استودیوهای تولید محتوای تصویری یا نمایش تصاویر روی صفحه‌ نمایش‌های بزرگ، مناسب است. با این حال، این رزولوشن معمولاً نیازمند تجهیزات ذخیره‌ سازی با ظرفیت بالا و پهنای باند بیشتری برای انتقال داده‌ها است.

• نکات مهم در انتخاب رزولوشن: هر یک از این رزولوشن‌ها بسته به نیاز شما و محیطی که قصد نظارت بر آن را دارید، کاربرد دارند. انتخاب رزولوشن مناسب تأثیر مستقیمی بر کیفیت تصاویر ضبط‌ شده و عملکرد کلی سیستم نظارتی دارد. به همین دلیل، پیش از خرید، علاوه بر کیفیت تصویر، به عواملی مانند فضای ذخیره‌ سازی، پهنای باند اینترنت و نیازهای خاص محیط توجه کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.

POE چیست و چه کاربردی در دوربین مداربسته دارد؟

POE (Power over Ethernet) فناوری‌ است که امکان انتقال همزمان برق و دیتا را از طریق یک کابل شبکه فراهم می‌کند. این فناوری باعث می‌شود دستگاه‌هایی که به شبکه متصل هستند، بدون نیاز به کابل برق جداگانه، تغذیه الکتریکی و تبادل اطلاعات را انجام دهند. در این روش، جریان برق از همان کابلی عبور می‌کند که داده‌ها منتقل می‌شوند و این امر نصب تجهیزات را ساده‌تر کرده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

فناوری POE بر اساس استاندارد IEEE 802.3at طراحی می‌شود و توان انتقال برق از هر پورت را به‌ صورت نظری 15.4 وات تعیین کرده است. اما در عمل، به دلیل وجود مقاومت و اتلاف انرژی در طول کابل، این مقدار به حدود 12.95 وات کاهش می‌یابد. این توان برای بسیاری از دستگاه‌های شبکه کافی است و نیاز به منبع برق جداگانه را از بین می‌برد.

کاربردهای POE در تجهیزات مختلف

1. دوربین‌های مدار بسته تحت شبکه (IP Cameras): این دوربین‌ها می‌توانند برق و دیتا را همزمان از طریق کابل شبکه دریافت کنند که باعث ساده‌تر شدن نصب آن‌ها می‌شود.
2. تلفن‌های تحت شبکه (IP Phones): تلفن‌های VoIP از POE برای دریافت برق و اتصال به شبکه استفاده می‌کنند، که نیاز به منابع تغذیه جداگانه را حذف می‌کند.
3. روترها و مودم‌های بی‌سیم (Wi-Fi Routers): دستگاه‌های بی‌سیم مانند مودم‌ها و نقاط دسترسی (Access Points) می‌توانند با POE بدون نیاز به سیم‌کشی اضافی راه‌ اندازی شوند.
4. سیستم‌های صوتی: دستگاه‌هایی مانند پیجرها، بلندگوهای نصب‌شده در راهروها یا سیستم‌های اعلان عمومی اغلب از POE برای تأمین برق و انتقال داده استفاده می‌کنند.
5. تجهیزات صنعتی: دستگاه‌های مختلفی مانند حسگرها، کنترل‌ کننده‌ها و سایر تجهیزات صنعتی با استفاده از POE قابلیت اتصال و تغذیه را دارند.
6. دستگاه‌های جانبی شبکه: پرینترها، فکس‌ها و سایر ابزارهای جانبی که نیازمند اتصال به شبکه هستند نیز می‌توانند از این فناوری بهره‌مند شوند.
   POE به دلیل کاهش نیاز به کابل‌ کشی اضافه و انعطاف‌ پذیری در نصب، در بسیاری از صنایع و کاربردها به یک فناوری پرکاربرد تبدیل شده است.

WDR، BLC و HLC: تنظیمات نور در دوربین‌های مداربسته

HLC، BLC، و WDR سه فناوری کلیدی در دوربین‌های مداربسته هستند که هدف آنها بهبود کیفیت تصاویر در شرایط نوری مختلف است. هر یک از این تکنولوژی‌ها به شیوه‌ای خاص عمل می‌کنند تا وضوح و جزئیات بیشتری در تصاویر ضبط‌ شده ارائه دهند که در ادامه به بررسی بیشتر خواهیم پرداخت.

HLC (High Light Compensation)

HLC برای مقابله با نقاط نورانی بسیار شدید در تصویر طراحی شده است. این فناوری نورهای بیش از حد روشن، مانند چراغ‌های خودرو یا منابع نور مستقیم، را شناسایی کرده و شدت آنها را کاهش می‌دهد تا جزئیات در سایر قسمت‌های تصویر قابل مشاهده شوند. به این ترتیب، نقاط تاریک صحنه وضوح بیشتری پیدا می‌کنند و کیفیت کلی تصویر افزایش می‌یابد.

BLC (Back Light Compensation)

BLC در شرایطی به کار می‌رود که پس‌ زمینه تصویر بسیار روشن‌تر از سوژه‌های اصلی باشد. این فناوری با تنظیم میزان نور و افزایش روشنایی در بخش‌های تاریک‌تر تصویر، از کاهش وضوح و دیده نشدن سوژه‌ها جلوگیری می‌کند. برای مثال، در هنگام تصویربرداری از افراد در برابر پنجره‌ای با نور زیاد، BLC سوژه‌های اصلی را به‌ خوبی قابل تشخیص می‌سازد.

WDR (Wide Dynamic Range)

WDR فناوری پیشرفته‌ای است که برای متعادل‌ سازی نور در صحنه‌های با کنتراست بالا استفاده می‌شود. این تکنولوژی از ترکیب چند تصویر با نوردهی‌های مختلف یا الگوریتم‌های پیشرفته پردازش تصویر استفاده می‌کند تا نقاط روشن و تاریک به تعادل برسند. WDR برای محیط‌هایی با تغییرات شدید نوری، مانند ورودی‌های ساختمان یا فضای داخلی در مقابل نور شدید خورشید، بسیار مؤثر است.

• تفاوت‌ها مهم این سه فناوری: در حالی که HLC به طور خاص بر کاهش نورهای خیره‌ کننده تمرکز دارد و BLC برای تنظیم نور در پس‌ زمینه استفاده می‌شود، WDR گزینه جامع‌تری است که به تعادل کلی نور در تصویر می‌پردازد. این تکنولوژی‌ها بسته به نوع محیط و نیازهای نظارتی متفاوت هستند.

تفاوت دوربین‌های آنالوگ و تحت شبکه (IP)

دوربین‌های مداربسته آنالوگ و تحت شبکه (IP) دو نوع اصلی سیستم‌های نظارت تصویری هستند که هرکدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. در ادامه به تفاوت‌های کلیدی این دو نوع دوربین همراه با توضیحات می‌پردازیم:

1. کیفیت تصویر

دوربین‌های مداربسته تحت شبکه (IP) معمولاً کیفیت تصویری بالاتری نسبت به دوربین‌های آنالوگ ارائه می‌دهند. این دوربین‌ها تصاویر و ویدیوهای خود را به دستگاه ضبط NVR ارسال می‌کنند، در حالی که دوربین‌های آنالوگ داده‌ها را به DVR منتقل می‌کنند. اگرچه دوربین‌های آنالوگ قدیمی‌تر تنها کیفیت استاندارد داشتند، اما از سال 2013، مدل‌های HD آنالوگ به بازار آمدند و کیفیت تصاویر آن‌ها بهبود یافت.

2. نوع نمایش تصاویر

برای مشاهده تصاویر دوربین‌های آنالوگ روی نمایشگرهای تلویزیونی، معمولاً نیاز به مبدل‌های خاص است. اما دوربین‌های IP تصاویر را با وضوح بالا و بدون نیاز به مبدل روی صفحه‌ نمایش تلویزیون یا دیگر دستگاه‌ها نمایش می‌دهند، که این امر استفاده از آن‌ها را ساده‌تر می‌کند.

3. قدرت زوم

دوربین‌های IP قدرت زوم و وضوح تصویر بیشتری نسبت به دوربین‌های آنالوگ دارند. با این حال، مدل‌های جدید آنالوگ نیز بهبودهای قابل‌ توجهی در این زمینه داشته‌اند و در برخی شرایط می‌توانند کیفیتی مشابه ارائه دهند.

4. قابلیت‌های هوشمند

دوربین‌های IP از قابلیت‌های هوشمند پیشرفته‌ای مانند شناسایی حرکت، تشخیص اشیاء گمشده و تشخیص چهره برخوردار هستند. این ویژگی‌ها به‌ ویژه در محیط‌های شلوغ و برای افزایش امنیت مفید هستند. اگرچه برخی از این قابلیت‌ها به دوربین‌های آنالوگ نیز افزوده شده است، اما دوربین‌های IP همچنان از نظر فناوری هوشمند برتری دارند.

5. نظارت از راه دور

هر دو نوع دوربین امکان نظارت از راه دور را فراهم می‌کنند، اما در دوربین‌های آنالوگ این انتقال از طریق کابل کواکسیال انجام می‌شود که ممکن است امنیت داده‌ها را کاهش دهد. در مقابل، دوربین‌های IP از طریق اینترنت و کابل شبکه انتقال تصویر را انجام داده و با رمزگذاری داده‌ها، امنیت بالاتری ارائه می‌دهند.

6. نصب و راه‌ اندازی

دوربین‌های آنالوگ نصب ساده‌تری دارند و معمولاً برای کاربران مبتدی مناسب‌تر هستند. دوربین‌های IP به تنظیمات پیشرفته‌تر نیاز دارند، اما مزیت آن‌ها امکان اتصال به اینترنت و دسترسی به تصاویر از طریق دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه یا لپ‌ تاپ از هر نقطه جهان است.

7. امنیت

دوربین‌های آنالوگ در برابر سرقت داده‌ها یا دسترسی غیرمجاز آسیب‌ پذیرتر هستند، چرا که داده‌ها رمزگذاری نمی‌شوند و ضبط‌ کننده فیزیکی می‌تواند هدف سرقت باشد. دوربین‌های IP از رمزگذاری پیشرفته و تکنولوژی‌هایی مانند VPN برای افزایش امنیت استفاده می‌کنند.

8. فشرده‌ سازی

در دوربین‌های IP، فرآیند فشرده‌ سازی تصاویر (مانند H.264 یا H.265) مستقیماً در داخل دوربین انجام می‌شود، که این امر عملکرد بهینه‌تری را نسبت به دوربین‌های آنالوگ ارائه می‌دهد.

9. قیمت

دوربین‌های آنالوگ قیمت پایین‌تری دارند و گزینه مناسبی برای بودجه‌های محدود هستند. اما دوربین‌های IP با توجه به کیفیت تصویر بهتر و قابلیت‌های هوشمند بیشتر، معمولاً هزینه بالاتری دارند.

IR یا مادون قرمز: نقش آن در دید در شب دوربین‌ها

فناوری IR (مادون قرمز) یکی از ویژگی‌های کلیدی در دوربین‌های مداربسته برای ثبت تصاویر در شرایط نور کم یا حتی تاریکی مطلق است. این فناوری به دوربین‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از نور مادون قرمز، محیط اطراف را روشن کرده و تصاویر واضحی ارائه دهند. عملکرد نور مادون قرمز (IR) در دوربین‌ها به شرح زیر است.

ساطع کردن نور نامرئی: دوربین‌های دارای قابلیت IR مجهز به LEDهای مادون قرمز هستند که هنگام فعال شدن، نوری در محدوده مادون قرمز ساطع می‌کنند. این نور برای چشم انسان نامرئی است، اما حسگر دوربین می‌تواند آن را تشخیص داده و محیط را روشن کند.

حساسیت به حرارت: حسگرهای مادون قرمز توانایی تشخیص تغییرات حرارتی در محیط را دارند که به تشخیص حرکت یا حضور افراد و اشیاء در تاریکی کمک می‌کند.

تبدیل تصویر به حالت سیاه و سفید: در شرایط نور کم، دوربین‌ها معمولاً به حالت دید در شب (Night Vision) تغییر می‌کنند و تصاویر را به صورت سیاه و سفید نمایش می‌دهند. این تغییر باعث افزایش وضوح جزئیات در تصاویر می‌شود.

نفش استفاده از فناوری IR در دوربین‌ها

مادون قرمز به دوربین‌ها اجازه می‌دهد تا در نبود هرگونه منبع نوری، تصاویر واضحی ثبت کنند. این فناوری برای محیط‌هایی که نیاز به نظارت 24 ساعته دارند، مانند منازل، ادارات، پارکینگ‌ها و کارخانه‌ها، بسیار موثر است. همچنین نور IR باعث می‌شود دوربین‌ها در تاریکی بتوانند حرکات یا چهره افراد را با وضوح بیشتری ثبت کنند.

به طور کلی باید گفت که دوربین‌های مجهز به فناوری IR برای نظارت شبانه در فضاهای باز، مانند پارکینگ‌ها، محوطه کارخانه‌ها و همچنین فضاهای داخلی مانند انبارها و فروشگاه‌ها، بسیار کاربردی هستند. در نتیجه، فناوری مادون قرمز نقشی اساسی در بهبود عملکرد دوربین‌های مداربسته دارد و به کاربران امکان می‌دهد حتی در تاریکی مطلق، امنیت محیط خود را تضمین کنند.

زاویه دید دوربین مداربسته چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

زاویه دید دوربین مداربسته به محدوده‌ای اشاره دارد که توسط دوربین قابل مشاهده است. این زاویه برای هر دوربین متفاوت است و بسته به نوع لنز و طراحی دوربین تغییر می‌کند. بنابراین، زاویه دید در همه دوربین‌های مداربسته یکسان نیست و می‌تواند در مدل‌های مختلف تفاوت‌های زیادی داشته باشد. در اغلب دوربین‌های مداربسته، لنزها با اعدادی مانند 2.8، 3.6، 4 میلی‌ متر و غیره مشخص می‌شوند.

هرچه این عدد کوچک‌تر باشد، زاویه دید دوربین وسیع‌تر خواهد بود. به عنوان مثال، دوربینی با لنز 2.8 میلی‌ متر زاویه دید گسترده‌تری نسبت به دوربینی با لنز 6 میلی‌ متر دارد. به طور کلی، دوربین‌های موجود در بازار با دو نوع لنز اصلی به فروش می‌رسند که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را در مورد زاویه دید دارند.

برای محاسبه زاویه دید دوربین مداربسته با اطلاع از اندازه تراشه تصویر و فاصله کانونی لنز (که در کاتالوگ هر دوربین مشخص شده است) می‌توانید زاویه دوربین را دریافت کنید. در این روش با قرار دادن عرض سنسور و فاصله کانونی هر دوربین مداربسته در فرمول زیر، می توانید زاویه دید آن دوربین را بدست آورید.

اصطلاح FPS در دوربین مداربسته به چه معناست؟

تصاویر متحرک از نمایش پیوسته و پشت سر هم چندین تصویر ثابت ایجاد می‌شوند. نرخ فریم یا فریم ریت تعداد این تصاویر ثابت را که در هر ثانیه نمایش داده می‌شوند، مشخص می‌کند. هر فریم نمایانگر یک تصویر ثابت است. شاید این سوال پیش بیاید که چند فریم جداگانه در کنار هم، یک تصویر متحرک را ایجاد می‌کنند؟ از منظر توانایی چشم انسان، باید گفت که چشم می‌تواند تا حدود 10 فریم در ثانیه را به صورت پیوسته و متحرک ببیند.

این یعنی یک ویدئو با نرخ 10 فریم در ثانیه ممکن است از نظر چشم، مشابه ویدئویی با 30 فریم در ثانیه به نظر برسد. اما تفاوت نرخ فریم‌ها زمانی آشکار می‌شود که یک اتفاق مهم بین دو فریم ضبط شده رخ دهد. به عنوان مثال، در ویدئویی با نرخ 10 فریم در ثانیه، ممکن است این اتفاق به‌ طور کامل ثبت نشود، در حالی که ویدئویی با 30 فریم در ثانیه می‌تواند آن را دقیق‌تر نشان دهد.

نقش FPS در دوربین مداربسته

FPS (فریم در ثانیه) تأثیر بسزایی بر کیفیت و کارایی تصاویر ضبط‌ شده دارد. نرخ فریم بالاتر باعث افزایش پیوستگی تصاویر و نمایش جزئیات دقیق‌تر می‌شود. این موضوع به‌ویژه در شرایطی مانند بررسی حرکات سریع یا پخش آهسته تصاویر (اسلوموشن) اهمیت دارد، زیرا نرخ فریم بالاتر از تاری تصویر جلوگیری می‌کند. نکته مهم دیگر این است که تنظیم نرخ فریم تنها به دوربین محدود نیست؛ بلکه دستگاه ذخیره‌ ساز نیز باید توانایی پشتیبانی از آن نرخ فریم را داشته باشد.

برای مثال، اگر دوربین با نرخ 30 فریم در ثانیه تنظیم شود اما دستگاه ذخیره‌ ساز حداکثر 15 فریم در ثانیه را پشتیبانی کند، تصاویر با همان 15 فریم در ثانیه ضبط خواهند شد. بنابراین، برای بهره‌گیری کامل از نرخ فریم بالا، هر دو بخش سیستم مداربسته باید با یکدیگر هماهنگ باشند.

IP Rating: استانداردهای مقاومتی در دوربین‌های مداربسته

IP Rating یا درجه حفاظت بین‌المللی (Ingress Protection)، معیاری استاندارد برای نشان دادن مقاومت دستگاه‌های الکترونیکی، از جمله دوربین‌های مداربسته، در برابر نفوذ آب، گرد و غبار و سایر عوامل محیطی است. این استاندارد با یک کد دو عددی نمایش داده می‌شود که هر عدد آن بیانگر میزان حفاظت دستگاه در برابر شرایط خاص است.

عدد اول در کد IP (بین 0 تا 6) نشان‌ دهنده میزان مقاومت در برابر گرد و غبار و ذرات جامد است. برای مثال، 0 به معنای بدون محافظت و 6 به معنای مقاومت کامل در برابر گرد و غبار است. عدد دوم (بین 0 تا 8) میزان مقاومت در برابر نفوذ آب را مشخص می‌کند. برای مثال، 0 به معنای بدون محافظت و 8 به معنای مقاومت کامل در برابر غوطه‌وری مداوم در آب است.

اهمیت IP Rating در دوربین‌های مداربسته بسیار زیاد است، زیرا بر اساس این استاندارد می‌توان دوربینی متناسب با شرایط محیطی انتخاب کرد. به عنوان مثال، دوربین با استاندارد IP66 کاملاً ضد گرد و غبار بوده و در برابر پاشش آب مقاوم است، که مناسب برای استفاده در فضای باز است. همچنین، دوربین‌های IP67 و IP68 برای محیط‌های با شرایط شدیدتر مانند غوطه‌وری در آب طراحی شده‌اند.

در نهایت، هنگام خرید دوربین مداربسته، بررسی IP Rating به شما کمک می‌کند دستگاهی را انتخاب کنید که عملکرد مطلوبی در محیط موردنظر شما داشته باشد.

تشخیص حرکت (Motion Detection) در سیستم‌های مداربسته

یکی از قابلیت‌های بسیار کاربردی پس از نصب دوربین مداربسته، ضبط بر اساس تشخیص حرکت (Motion Detection) است. در این حالت، دوربین تنها زمانی که حرکتی در محدوده دید خود تشخیص دهد، دستور ضبط را به دستگاه رکوردر مانند DVR، XVR یا NVR ارسال می‌کند. این روش کمک می‌کند فضای ذخیره‌ سازی بهینه‌تر مصرف شود، زیرا تصاویر به‌ جای ضبط مداوم، فقط در صورت تشخیص حرکت ثبت می‌شوند.

از آنجا که تصاویر ضبط‌ شده روی هارد دستگاه ذخیره‌ ساز یا سرور نگهداری می‌شوند، هزینه بالای خرید هارد دیسک، به‌ ویژه با افزایش قیمت‌ها، اهمیت این قابلیت را دو چندان کرده است. گاهی قیمت هارد دیسک‌ها حتی با هزینه خود دستگاه رکوردر برابر می‌شود. علاوه بر این، خرید هارد با گارانتی معتبر به یک چالش برای خریداران تبدیل شده است.

برای مدیریت بهتر فضای ذخیره‌ سازی و افزایش تعداد روزهای قابل‌ ذخیره بر روی هارد، استفاده از این قابلیت توصیه می‌شود. با ضبط تصاویر تنها در زمان تشخیص حرکت، نه‌ تنها فضای هارد دیرتر پر می‌شود، بلکه دسترسی به تصاویر مورد نیاز برای بازبینی (Playback) نیز ساده‌تر و کارآمدتر خواهد بود.

فشرده‌سازی تصویر: H.264، H.265 و تفاوت آن‌ها

H.265 یا HEVC (High Efficiency Video Coding) در دوربین‌ها نوعی کدک پیشرفته بوده که وظیفه آن فشرده‌ سازی فایل‌های ویدئویی بدون افت کیفیت تصویر است. این فناوری که از خانواده سیستم‌های فشرده‌ سازی MPEG به شمار می‌رود، حجم ذخیره‌ سازی تصاویر را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. در این روش، پس‌ زمینه تصویر به‌ طور پیش‌ فرض ذخیره شده و تنها حرکات موجود در صحنه ضبط می‌شوند.

H.264 یکی از استانداردهای رایج فشرده‌ سازی تصویری و نسل قبل از H.265 است. این فرمت در بسیاری از دستگاه‌های DVR و NVR استفاده می‌شود و مانند HEVC، قادر است با حفظ کیفیت تصاویر، حجم ذخیره‌ سازی را کاهش دهد.

تفاوت‌های H.264 و H.265

• فایل‌هایی که با H.265 کدگذاری شده‌اند در مقایسه با H.264، تقریباً حجم کمی دارند.
• HEVC (H.265) سرعت بالاتری نسبت به H.264 دارد و در فرآیند فشرده‌ سازی دارد و می‌تواند مصرف پهنای باند را تا 50 تا 70 درصد کاهش دهد.
• H.265 در این فناوری با کاهش نرخ بیت ریت تا 50 درصد، کیفیت تصویر بهتری ارائه می‌دهد.
• بازپخش تصاویر (Playback) در H.265 با سرعت و پیوستگی بیشتری نسبت به H.264 انجام می‌شود.

در حال حاضر، H.265 به‌ عنوان پیشرفته‌ترین استاندارد فشرده‌ سازی شناخته می‌شود و نسل جدید دستگاه‌های ضبط‌ کننده از این فناوری بهره می‌برند.

اهمیت پهنای باند در دوربین‌های IP و راهکارهای بهینه‌سازی آن

پهنای باند در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه نقش کلیدی دارد، زیرا تأثیر مستقیمی بر کیفیت تصاویر، سرعت انتقال داده‌ها و عملکرد کلی سیستم دارد. دوربین‌های IP تصاویر ویدئویی را به صورت دیجیتال ضبط و از طریق شبکه انتقال می‌دهند. این فرایند به پهنای باند مشخصی نیاز دارد تا تصاویر بدون تأخیر و با کیفیت بالا منتقل شوند. اگر پهنای باند کافی نباشد، ممکن است مشکلاتی مانند کاهش کیفیت تصویر، تأخیر در انتقال یا حتی از دست رفتن فریم‌ها رخ دهد.

با افزایش تعداد دوربین‌ها در یک شبکه یا استفاده از دوربین‌های با رزولوشن بالا، نیاز به پهنای باند بیشتری ایجاد می‌شود. علاوه بر این، قابلیت‌هایی مانند ضبط در زمان واقعی و فشرده‌ سازی تصاویر نیز می‌توانند پهنای باند را تحت تأثیر قرار دهند.

راهکارهای بهینه‌ سازی پهنای باند در دوربین‌های IP

استفاده از فشرده‌ سازی پیشرفته (Codec): به‌ کارگیری استانداردهای فشرده‌ سازی مانند H.265 (HEVC) به جای H.264، می‌تواند حجم داده‌های ویدئویی را تا 50 درصد کاهش دهد بدون آنکه کیفیت تصویر به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

1. تنظیم رزولوشن و نرخ فریم: تنظیم رزولوشن دوربین‌ها متناسب با نیاز، مانند کاهش کیفیت از 4K به Full HD در صورت عدم نیاز به جزئیات بالا و کاهش نرخ فریم (FPS) برای دوربین‌های غیرضروری، می‌تواند مصرف پهنای باند را کاهش دهد.
2. فعالسازی ضبط بر اساس حرکت (Motion Detection): با فعالسازی قابلیت Motion Detection، دوربین فقط در زمان وقوع حرکت ضبط می‌کند، که این امر موجب کاهش داده‌های انتقالی و ذخیره‌ سازی می‌شود.
3. استفاده از شبکه‌های اختصاصی: ایجاد شبکه‌ای جداگانه برای دوربین‌ها می‌تواند از ازدحام پهنای باند در شبکه‌های عمومی جلوگیری کرده و عملکرد بهتری ارائه دهد.
4. مدیریت نرخ بیت (Bitrate): استفاده از تنظیمات نرخ بیت متغیر (VBR) به جای نرخ بیت ثابت (CBR) می‌تواند در کاهش پهنای باند مصرفی در شرایطی که جزئیات تصویر کمتر است، موثر باشد.
5. گزینش دوربین‌های هوشمند: دوربین‌های مجهز به فناوری AI می‌توانند با تحلیل تصاویر در خود دوربین (Edge Processing)، تنها داده‌های ضروری را ارسال کنند و پهنای باند را بهینه سازند.
6. بهره‌گیری از سوئیچ‌ها و روترهای قدرتمند: استفاده از تجهیزات شبکه با پهنای باند بالا و پشتیبانی از پروتکل‌های QoS (Quality of Service) می‌تواند به توزیع بهتر پهنای باند میان دستگاه‌ها کمک کند.

مدیریت پهنای باند در سیستم‌های دوربین‌های IP برای اطمینان از عملکرد بهینه و کاهش هزینه‌ها ضروری است. استفاده از تکنیک‌های فشرده‌ سازی، تنظیمات صحیح دوربین‌ها و به‌ کارگیری تجهیزات مناسب شبکه می‌تواند تأثیر بسزایی در بهینه‌ سازی مصرف پهنای باند داشته باشد و عملکرد سیستم نظارتی را بهبود بخشد.

ONVIF چیست و چرا در دوربین مداربسته اهمیت دارد؟

ONVIF مخفف عبارت Open Network Video Interface Forum به معنای “انجمن ارتباط باز ویدئو تحت شبکه” است. این استاندارد به‌ عنوان یک رابط بین دوربین‌های IP و سیستم‌های مدیریت تصویر (VMS) عمل می‌کند. ONVIF در سال 2008 توسط سه شرکت بزرگ اکسیس، بوش و سونی تأسیس شد و در حال حاضر با داشتن بیش از 400 عضو، یکی از مهمترین پروتکل‌های استاندارد در صنعت نظارت تصویری محسوب می‌شود. هدف اصلی ONVIF ایجاد یکپارچگی بین تجهیزات نظارت تصویری است. این استاندارد به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد محصولات خود را با قابلیت سازگاری گسترده ارائه دهند. به‌عبارتی، ONVIF امکان ارتباط و همکاری دوربین‌ها و دستگاه‌های ضبط تصویری از برندهای مختلف را در یک شبکه واحد فراهم می‌کند.

اهمیت ONVIF در صنعت نظارت تصویری

یکی از چالش‌های بزرگ سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه، عدم یکپارچگی بین تجهیزات از برندهای مختلف بود. پیش از معرفی ONVIF، در صورت استفاده از دوربین‌ها یا تجهیزات نظارتی متفاوت، امکان ارتباط بین آن‌ها وجود نداشت و معمولاً تمام تجهیزات باید از یک برند انتخاب می‌شدند. ONVIF با ارائه یک پروتکل جهانی این مشکل را حل کرده است و به دوربین‌های تحت شبکه امکان می‌دهد بدون توجه به برند، با یکدیگر و دستگاه‌های ضبط‌ کننده سازگار باشند.

این استاندارد، علاوه بر ONVIF، رقیبی به نام PSIA دارد که پیش از آن ارائه شد، اما نتوانست به محبوبیت و پشتیبانی گسترده ONVIF دست یابد. در حالی که PSIA بیشتر در زمینه کنترل دسترسی مورد استفاده قرار می‌گیرد، ONVIF سهم عمده‌ای از بازار دوربین‌های IP و سیستم‌های مدیریت تصویر را در اختیار دارد.

با استفاده از پروتکل ONVIF، کاربران می‌توانند شبکه‌ای از تجهیزات نظارتی با برندهای مختلف ایجاد کنند و از نرم‌ افزارهای مدیریت تصویر (VMS) برای مشاهده و مدیریت تصاویر این دوربین‌ها بهره‌مند شوند. این استاندارد، نقطه عطفی در صنعت نظارت تصویری محسوب می‌شود و امروزه اکثر دوربین‌ها و دستگاه‌های ضبط جدید از آن پشتیبانی می‌کنند.

ارورهای رایج دوربین های مداربسته تیاندی 

سخن آخر

بررسی اصطلاحات دوربین مدار بسته شامل توضیح مفاهیم کلیدی مانند رزولوشن تصویر (وضوح تصویر ضبط‌ شده)، FPS (نرخ فریم یا تعداد فریم‌های نمایش در هر ثانیه)، زاویه دید (محدوده قابل مشاهده توسط دوربین)، IR یا مادون قرمز (توانایی دید در شب)، ONVIF (پروتکل جهانی برای یکپارچگی دوربین‌های IP)، WDR (قابلیت تنظیم نور در شرایط روشنایی متفاوت) و کدک‌ها (مانند H.264 و H.265 برای فشرده‌ سازی و ذخیره‌ سازی تصاویر) می‌شود.

این اصطلاحات برای انتخاب، نصب و بهینه‌ سازی سیستم‌های نظارتی اهمیت دارند و درک آنها به کاربران کمک می‌کند تا متناسب با نیاز خود بهترین عملکرد را از تجهیزات دوربین مداربسته دریافت کنند. در این مقاله به بررسی کامل این موضوع و اهمیت دانستن هر یک از این اصطلاحات پرداختیم. شما عزیزان می‌توانید سوالات خود را در این زمینه با کارشناسان ما در میان بگذارید.